Muzej Vojvodine je organizaciono razgranata ustanova, sa bogatim muzejskim fondom koji broji oko 400.000 predmeta i bibliotečkim fondom sa preko 50.000 publikacija. Redovna muzejska publikacija Rad Muzeja Vojvodine, koja izlazi od 1952. godine, nosila je naziv Rad vojvođanskih muzeja do 1994. godine.
U uspostavljanju razgranate muzejske mreže stvoreni su depadansi – Etno-kuća “Brvnara” u Bačkom Jarku i Muzejski kompleks u Kulpinu, koji se u sastavu Muzeja nalazi od 2004. godine.
Muzej Vojvodine pred javnost izlazi sa kompleksno izrađenom stalnom postavkom koja, u kontinuitetu od osam hiljada godina, prezentuje razvitak ljudskog društva na današnjem tlu Vojvodine. Na prostoru od 3.000 m2 predstavljeno je 6.000 reprezentativnih eksponata iz arheologije, opšte istorije, istorije umetnosti i etnologije. Stalna postavka pruža sintetičku sliku milenijumske prošlosti ovog kraja. Izloženi predmeti svedoče o trajanju ljudskih zajednica i kultura od paleolita i mezolita, preko starčevačke, vinčanske i drugih neolitskih kultura, višeslojne Gomolave, Feudvara i Kalakače, do mitskih vremena stare Grčke i velelepnih spomenika imperijalnog Rima (tri rimska paradna šlema predstavljaju jedinstvene primerke svoje vrste na području Evrope i decenijama se izdvajaju kao neformalni zaštitni znak Muzeja), od seoba naroda do smena etničkih zajednica – slovenskih, ugarskih, srpskih i drugih naroda.
Prvi deo stalne postavke prati obimna monografija Muzej Vojvodine. Ovaj deo stalne postavke nalazi se u Dunavskoj 35.
Drugi deo stalne postavke, koji govori o prošlosti Vojvodine u međuratnom periodu i u Drugom svetskom ratu, nalazi se u zgradi u Dunavskoj 37.
Muzej Vojvodine nosilac je tradicija čiji počeci su vezani za Maticu srpsku. U „Letopisu Matice srpske“, daleke 1825. godine, rodila se ideja o potrebi osnivanja muzejske zbirke. Ideja je pretočena u stvarnost 14. oktobra 1847. godine, kada je doneta odluka o osnivanju Srpske narodne zbirke ili Muzeuma „gde će se čuvati sve starine i znamenitosti“. Želja osnivača bila je da Muzeum postane „ogledalo života našega naroda u krajevima u kojima on živi“.
Prva muzejska zbirka nastala je iz bogate zaostavštine Save Tekelije, a posle višedecenijskog predanog rada, ova zbirka je prerasla u Muzej Matice srpske, koji je otvoren 9. jula 1933. godine.
U nastojanju da se stvori centralni muzej sa delokrugom rada za celu Vojvodinu, iz Muzeja Matice srpske izdvojen je deo materijala i 30. maja 1947. godine osnovan Vojvođanski muzej, kao muzej kompleksnog tipa, sa brojnim zbirkama iz arheologije, etnologije, istorije, istorije umetnosti, zoologije, botanike, geologije-paleontologije i minerologije-petrografije. Muzej je tada dobio i zadatak stručnog nadzora nad svim muzejima u Vojvodini. Odgovarajući prostor Vojvođanski muzej dobio je tek 1974. godine uselivši se u zgradu bivšeg suda, podignutu 1896. godine po nacrtima budimpeštanskog arhitekte Đule Vagnera.
Konačno, 20. maja 1992. godine Vojvođanski muzej sjedinio se sa Istorijskim muzejom Vojvodine u jedinstvenu ustanovu pod nazivom Muzej Vojvodine.
